Prawo ochrony danych osobowych | Data Protection Law, Prawo social media | Social Media Law

Prawo w blasku fleszy: Ochrona dóbr osobistych celebrytów w Internecie

W erze mediów społecznościowych granica między życiem prywatnym a publicznym uległa niemal całkowitemu zatarciu. Celebryci – aktorzy, sportowcy, influencerzy, politycy – funkcjonują w przestrzeni, w której ich wizerunek jest jednocześnie towarem, narzędziem pracy i przedmiotem ochrony prawnej.

Paradoks polega na tym, że choć celebryta z definicji występuje w sferze publicznej, to jego dobra osobiste chronione są tak samo jak każdego innego człowieka. Różnica polega jedynie na tym, że naruszenia są częstsze, bardziej dotkliwe i trudniejsze do powstrzymania.

Dobra osobiste – katalog otwarty

Podstawą ochrony dóbr osobistych w prawie polskim są art. 23 i 24 Kodeksu cywilnego.
Przepis ten stanowi, że:

Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Katalog dóbr osobistych ma charakter otwarty – oznacza to, że wraz z rozwojem technologii i życia społecznego pojawiają się nowe dobra, np.:

  • prawo do prywatności w sieci,
  • prawo do tożsamości cyfrowej,
  • prawo do ochrony wizerunku w formie cyfrowej lub zniekształconej (deepfake).

Naruszenie dóbr osobistych – kiedy dochodzi do deliktu?

Naruszenie dobra osobistego zachodzi wtedy, gdy działanie innej osoby (lub podmiotu) obiektywnie godzi w chronioną wartość, np. reputację, prywatność czy wizerunek. Nie ma znaczenia, czy sprawca miał „złe intencje” – wystarczy, że skutkiem jego działania jest naruszenie dobra chronionego.

W kontekście celebrytów w internecie przykłady naruszeń to m.in.:

  • publikacja lub udostępnienie zdjęć z życia prywatnego bez zgody,
  • montaże, memy, deepfake’i zniekształcające wizerunek,
  • fałszywe wypowiedzi przypisywane znanym osobom,
  • rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji godzących w dobre imię.

Środki ochrony prawnej (art. 24 § 1 k.c.)

Osoba, której dobra osobiste zostały naruszone, może żądać:

  1. Zaniechania działania – np. usunięcia treści z sieci, zakazu dalszego publikowania.
  2. Usunięcia skutków naruszenia – np. publikacji przeprosin, sprostowania, oświadczenia.
  3. Zadośćuczynienia pieniężnego lub wpłaty na cel społeczny – jeśli doszło do krzywdy o charakterze niemajątkowym.
  4. Odszkodowania – gdy naruszenie spowodowało szkodę majątkową (np. utratę kontraktu reklamowego).

Sąd bada każdorazowo, czy działanie narusza dobro osobiste, czy mieści się jeszcze w granicach dozwolonej krytyki lub prawa do informacji. W przypadku celebrytów granice te bywają płynne – ich działalność publiczna nie oznacza zgody na dowolną ingerencję w sferę prywatną.

Przykłady z praktyki – Polska i świat

Polska

  • W 2021 r. sąd przyznał zadośćuczynienie aktorce, której zdjęcia z prywatnego urlopu zostały opublikowane bez zgody w serwisie plotkarskim.
  • Znany dziennikarz uzyskał wyrok nakazujący usunięcie zmanipulowanego materiału wideo, który przedstawiał go w sposób ośmieszający – sąd uznał to za naruszenie czci i dobrego imienia.

Zagranica

  • Deepfake z Tomem Cruisem na TikToku wywołał globalną dyskusję o granicach użycia wizerunku. Choć nagranie miało charakter parodii, wywołało pytanie o ochronę prawa do tożsamości cyfrowej.
  • W Wielkiej Brytanii aktorka Kate Winslet skutecznie dochodziła roszczeń wobec tabloidu za publikację sfabrykowanych zdjęć z życia prywatnego.

Celebryta jako „osoba publiczna” – większa ekspozycja, nie mniejsza ochrona

Orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazuje, że osoby pełniące funkcje publiczne lub pozostające w centrum zainteresowania opinii publicznej muszą liczyć się z większą ingerencją w swoją sferę prywatności. Nie oznacza to jednak utraty ochrony – ograniczenie to dotyczy wyłącznie informacji mających znaczenie dla debaty publicznej.

Wszelkie publikacje dotyczące sfery prywatnej, intymnej, rodzinnej – pozostają poza zakresem uzasadnionego zainteresowania społecznego.

Wskazówki dla osób publicznych

  1. Monitoruj przestrzeń online – reaguj szybko na naruszenia, zanim treść się rozpowszechni.
  2. Dokumentuj naruszenia – zrzuty ekranu, daty publikacji, źródła.
  3. Wezwij do zaniechania – często wystarczy oficjalne pismo przedprocesowe.
  4. Wnoś pozew cywilny – o ochronę dóbr osobistych i zadośćuczynienie.
  5. Korzystaj z prawa autorskiego – wizerunek jako utwór lub element twórczości.

Podsumowanie

  • Dobra osobiste, takie jak wizerunek, prywatność, cześć i dobre imię, podlegają ochronie na podstawie art. 23–24 k.c.
  • Internet nie jest „wolną strefą” – publikacje online mogą stanowić delikt cywilny.
  • Celebryta ma takie same prawa jak każdy obywatel, ale większe wyzwania w egzekwowaniu tej ochrony.
  • Szybka reakcja i profesjonalne dochodzenie roszczeń to klucz do skutecznej ochrony reputacji w epoce cyfrowej.

Stan prawny na dzień: 9 grudnia 2025 roku

Nowe technologie, Prawo social media | Social Media Law

Influencerzy od kołyski (7/10): między lajkami a prawem. Godziny pracy dziecka w sieci – brak limitów

Dziecięce influencerstwo wdarło się przebojem do świata cyfrowej gospodarki. Nagrania na YouTube, TikToku czy Instagramie, streamy gamingowe, sesje zdjęciowe – to codzienność coraz większej grupy dzieci i nastolatków. Popularność idzie w parze z potencjalnymi dochodami, ale też z ogromnym obciążeniem czasowym.

I tu pojawia się pytanie: czy ktoś kontroluje, ile godzin dziecko spędza na „pracy” w sieci?

Odpowiedź jest prosta i niepokojąca: nikt.

Tradycyjne branże: ochrona małoletnich pracowników

Prawo pracy przewiduje szczególną ochronę małoletnich w zawodach artystycznych.

  • Dzieci-aktorzy czy modele mogą brać udział w reklamach, filmach i sesjach zdjęciowych, ale tylko za zgodą odpowiednich organów.
  • Istnieją limity czasu pracy, dostosowane do wieku dziecka.
  • Warunki „pracy” muszą uwzględniać rozwój psychofizyczny – nie wolno nagrywać nocami, przeciążać czy narażać zdrowia.

Dlaczego? Bo ustawodawca dostrzegł ryzyko eksploatacji dzieci w tradycyjnych branżach rozrywkowych.

Internet – szara strefa pracy małoletnich

W przypadku dziecięcych influencerów mamy zupełnie inną sytuację:

  • brak limitów godzin nagrań i publikacji,
  • brak procedur zgody czy nadzoru,
  • brak obowiązku raportowania czasu i warunków.

Efekt? Dziecko może nagrywać kilka godzin dziennie, łączyć szkołę z kolejnymi ujęciami, streamować do późnej nocy. A wszystko to bez jakiejkolwiek ochrony ze strony państwa.

To oznacza, że dziecięcy influencer funkcjonuje w prawnej próżni – wykonuje pracę o cechach działalności zawodowej, ale bez zabezpieczeń, które mają jego rówieśnicy w teatrze czy w reklamie telewizyjnej.

Psychologiczne konsekwencje

Brak regulacji to nie tylko kwestia formalna. To realne zagrożenie dla zdrowia i rozwoju dziecka:

  • przeciążenie psychiczne – presja bycia online, regularnego nagrywania, utrzymywania popularności,
  • utrata równowagi życiowej – mniej snu, mniej czasu na naukę i relacje rówieśnicze,
  • ryzyko wypalenia – dziecko zamiast bawić się, uczy się funkcjonować jak dorosły pracownik w realiach cyfrowego rynku,
  • zaburzenia tożsamości – poczucie, że wartość dziecka zależy od lajków, zasięgów i umów reklamowych.

To nie są zagrożenia abstrakcyjne – psycholodzy coraz częściej podkreślają, że dzieci-influencerzy mogą płacić za swoją popularność wysoką cenę emocjonalną.

Luka prawna

Polskie prawo nie przewiduje kategorii „pracy cyfrowej dziecka”.

  • Dziecko w internecie nie jest traktowane ani jako pracownik, ani jako artysta.
  • Rodzice działają jako menedżerowie, bez żadnego zewnętrznego nadzoru.
  • Państwo nie ma narzędzi, by chronić dziecko przed nadmierną eksploatacją.

W praktyce oznacza to, że dziecięcy influencer jest chroniony gorzej niż dziecko grające w reklamie telewizyjnej 30 lat temu.

Dlaczego potrzebujemy regulacji?

Zjawisko influencerstwa dziecięcego staje się coraz bardziej powszechne i intratne. Jeśli nie zostanie uregulowane, ryzykujemy:

  • komercjalizację dzieciństwa,
  • przeciążenie dzieci obowiązkami, które przypominają etat,
  • brak zabezpieczenia przed nadużyciami rodziców lub firm.

Rozwiązania?

  • wprowadzenie limitów czasu nagrań i streamów,
  • obowiązek zapewnienia dziecku odpowiednich warunków,
  • nadzór instytucjonalny podobny do tego, który chroni dzieci w tradycyjnych branżach artystycznych.

Podsumowanie

Dziecięcy influencer to nie tylko twórca treści, ale też „pracownik cyfrowy” – tyle że bez ochrony prawnej.

Podczas gdy aktorzy czy modele mają limity i kontrolę warunków pracy, dzieci w internecie są zdane wyłącznie na dobrą wolę rodziców i marek. Luka prawna sprawia, że najmłodsi twórcy mogą być eksploatowani ponad siły – bez żadnych konsekwencji dla dorosłych.

Pytanie nie brzmi więc: czy potrzebujemy regulacji?
Pytanie brzmi: dlaczego tak długo ich jeszcze nie mamy?

Stan prawny na dzień: 21 października 2025 r.

Prawo cyberbezpieczeństwa | Cybersecurity Law, Prawo karne | Criminal Law, Prawo social media | Social Media Law, Prawo własności intelektualnej | Intellectual Property Law

Influencerzy od kołyski (4/10): między lajkami a prawem. Zgoda dziecka na publikację – prawo a psychologia

Publikowanie zdjęć i nagrań dzieci w internecie to dziś codzienność. Sharenting – czyli dzielenie się wizerunkiem dziecka w mediach społecznościowych – stał się nową normą w rodzicielstwie. Ale obok pytań o bezpieczeństwo i prywatność pojawia się temat, który bywa bagatelizowany: czy dziecko ma coś do powiedzenia w sprawie publikacji swojego wizerunku?

Prawo: rodzic decyduje, ale…

Zgodnie z przepisami, to rodzice lub opiekunowie prawni decydują o zgodzie na publikację wizerunku dziecka. Wynika to z faktu, że małoletni nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych.

Rodzic działa więc w jego imieniu – ale tylko w granicach wyznaczonych przez prawo:

  • kodeks cywilny (art. 23 i 24 k.c.) chroni wizerunek jako dobro osobiste,
  • kodeks rodzinny (art. 95 § 3 k.r.o.) nakazuje rodzicom podejmować decyzje zawsze dla dobra dziecka.

Formalnie więc publikacja zdjęcia dziecka może być zgodna z prawem, nawet bez pytania go o zdanie.

Psychologia: głos dziecka ma znaczenie

Prawo dopuszcza zgodę rodzica, ale psychologia dziecięca podpowiada coś więcej.

  • Dziecko – nawet kilkuletnie – ma prawo do poczucia sprawczości i współdecydowania o sprawach, które go dotyczą.
  • Ignorowanie zdania dziecka w kwestiach jego wizerunku może osłabiać jego poczucie autonomii i bezpieczeństwa.
  • Publikacja zdjęć, których dziecko nie akceptuje, może w przyszłości prowadzić do konfliktów rodzinnych, poczucia naruszenia granic i utraty zaufania.

Badania pokazują, że większość nastolatków nie akceptuje publikacji zdjęć przez rodziców bez pytania o zgodę.

Etyka: prawo to nie wszystko

Choć rodzic formalnie może decydować samodzielnie, nie oznacza to, że zawsze powinien. Pytanie dziecka o zgodę – nawet jeśli prawo tego nie wymaga – pełni ważną funkcję wychowawczą:

  • uczy dziecko, że ma prawo do prywatności,
  • buduje nawyk szanowania granic,
  • wspiera rozwój poczucia własnej wartości.

To sygnał: „Twoje zdanie się liczy”.

Gdzie postawić granicę?

Nie każde zdjęcie wymaga formalnej „zgody” dziecka. Ale warto kierować się kilkoma zasadami:

  • małe dzieci – pytaj w prosty sposób: „Chcesz, żebym pokazała to zdjęcie babci na Facebooku?”
  • starsze dzieci – traktuj ich decyzję poważnie, nawet jeśli sam/a uważasz, że zdjęcie jest „niewinne”,
  • nastolatki – ich sprzeciw wobec publikacji powinien być wiążący, także z punktu widzenia prawa do prywatności.

Podsumowanie

Prawo pozwala rodzicom na decydowanie o publikacji wizerunku dziecka. Ale psychologia i etyka wskazują jasno: dziecko powinno mieć prawo głosu. Nawet jeśli formalnie nie rozstrzyga sprawy, jego zdanie buduje kulturę szacunku i chroni przed poczuciem naruszenia granic.

Rodzic nie jest jedynie „menedżerem” wizerunku – jest też wzorem. To, jak traktuje głos dziecka, kształtuje postawy na całe życie.

Wniosek: publikując zdjęcia dziecka w sieci, warto zapytać nie tylko o zgodę prawną, ale przede wszystkim o zgodę emocjonalną.

Stan prawny na dzień: 9 października 2025 roku

Prawo social media | Social Media Law

Kryptoreklama u influencerów w social mediach

Kryptoreklama u influencerów w social mediach 

W związku z tym, że influencerzy mają wpływ na decyzje podejmowane przez konsumentów i wpływają na ich zachowania, to konieczne zdaniem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów staje się ich dyscyplinowanie. Dlatego w ostatnich miesiącach rozwinęła się dyskusja na temat reklamy w sieci. W świecie telewizji i radia zasady reklamy i unikania kryptoreklamy znajdują zastosowanie już od dawna, ale w świecie social mediów nie jest to jeszcze takie oczywiste. 

Mówiąc o kryptowalucie mówimy o współpracy komercyjnej, czyli odpłatnej promocji produktów lub usług, przy czym dokonanej bez oznaczenia, że taka promocja jest sponsorowana. Zachowanie influencera naruszające prawo w zakresie reklamy może stanowić:

  1. nieuczciwą praktykę rynkową określoną w art. 7 pkt 11 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym stanowiącą „kryptoreklamę, która polega na wykorzystywaniu treści publicystycznych w środkach masowego przekazu w celu promocji produktu w sytuacji, gdy przedsiębiorca zapłacił za tę promocję, a nie wynika to wyraźnie z treści lub z obrazów lub dźwięków łatwo rozpoznawalnych przez konsumenta”.
  2. czyn nieuczciwej konkurencji uregulowany w art. 16 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, z którego wynika, że „czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie, zmierzające do wywołania wśród konsumentów wrażenia, że przekaz reklamowy jest informacją neutralną i przez to ukrycie promocyjnego charakteru kampanii reklamowej”. 

Zgodnie z rekomendacjami Prezesa UOKiK wszelkie materiały zawierające przekaz handlowy, za które Influencer otrzymał korzyść materialną, powinien jasno oznaczać jako „Materiał reklamowy” i wskazać promowaną markę. W rekomendacjach wymienia się jeszcze następujące dopuszczalne sformułowania: 

– #reklama lub [REKLAMA]

– #materiałreklamowy lub [MATERIAŁ REKLAMOWY]

– #współpracareklamowa lub [WSPÓŁPRACA REKLAMOWA]

– Płatna współpraca z marką XYZ

– reklama marki XYZ

Zasadą jest to, że oznaczenie reklamy powinno być dokonane w sposób czytelny, jednoznaczny oraz zrozumiały dla każdego odbiorcy. Influencer powinien umieścić takie oznaczenie na dwóch poziomach tj. zarówno w opisie lub na zdjęciu albo w filmie oraz przy wykorzystaniu funkcji do tego przeznaczonych dostępnych w serwisie internetowym, z którego korzysta.  

Jeśli użytkownik Internetu dostrzeże scam lub nieoznaczoną reklamę u influencera, to może dokonać zgłoszenia na adres mailowy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: scam@uokik.gov.pl

Stan prawny na dzień: 22.03.2023 r. 

Zdjęcie: pixabay.com

Cyberprzestępczość | Cybercrime, Prawo karne | Criminal Law, Prawo social media | Social Media Law, Prawo usług płatniczych | Payment Service Law

Kradzież tożsamości – jak jej uniknąć?

identity_theft_3

Cyberprzestępcy są coraz sprytniejsi i stosują różnorakie metody, aby dotrzeć do danych osobowych potencjalnych ofiar i następnie handlować nimi lub wykorzystać je w celu popełnienia konkretnego przestępstwa np. zaciągnięcie pożyczki wykorzystując dane osobowe ofiary. Wzrost ilości udanych ataków hackerskich świadczy tylko o tym, że podstawowa wiedza o tym, jak można się ustrzec ataku jest niezbędna każdemu użytkownikowi Internetu. Choć oczywistym pozostaje, że całkowite usunięcie zagrożenia ciągle jest niemożliwe. 

Przestępstwo kradzieży tożsamości zostało uregulowane w art. 190a § 2 Kodeksu karnego, gdzie przyjmuje postać podszywania się, tj. fałszywego podawania się za inną osobę z wykorzystaniem jej wizerunku lub innych danych osobowych w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

Polegać może na rozpowszechnianiu ofert matrymonialnych, zamawianiu towarów i usług w imieniu ofiary czy poprzez inne działanie mające być dla tej osoby uciążliwe lub wyrządzające szkodę. Aby dokonać tego przestępstwa wystarczy sam fakt podszycia się pod inną osobę (przestępstwo formalne).

Pojęcie danych osobowych zostało określone ustawą z 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych i zgodnie z tym przepisem za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej w celu ustalenia jej tożsamości.

Kluczowe dla przestępstwa podszywania się pod inną osobę jest jego kierunkowy charakter, co oznacza, że czynności sprawcze muszą być podjęte w celu wyrządzenia pokrzywdzonemu szkody majątkowej lub osobistej. Wystarczy jednak, aby sprawca we wskazanym celu dążył.

Szkoda majątkowa obejmuje uszczuplenie (zmniejszenie) aktywów majątkowych (także zysków) lub powiększenie pasywów (długów), przy czym majątkiem są wszystkie prawa, które mają wartość możliwą do wyrażenia w pieniądzu. Szkodą osobistą jest natomiast każda inna strata niemająca bezpośredniego przełożenia na wartości ekonomiczne (np. utrata zaufania, dobrego imienia itp.).

Ofiarą przestępstwa może zostać zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna.

Zagrożenie karą w przypadku tego przestępstwa to kara pozbawienia wolności do lat 3.

Sprawa o sygn. akt II K 497/15 (Sądu Rejonowego w Olsztynie)

Czytaj dalej „Kradzież tożsamości – jak jej uniknąć?”

Prawo cyberbezpieczeństwa | Cybersecurity Law, Prawo social media | Social Media Law

Jak odzyskać konto na Instagramie?

instagram-3198093_1280

Coraz częściej zdarzają się pytania o to, w jaki sposób można odzyskać konto na Instagramie. Postaram się odpowiedzieć. Ale już na wstępie zwracam uwagę, że w tym procesie odzyskiwania konta trzeba uzbroić się w cierpliwość.

Jak postąpić przy utracie dostępu do konta?

W pierwszej kolejności należy się upewnić, czy email nie został powiązany z innym kontem na Instagramie. Konta nie należy zgłaszać jako SPAM, bo w takim przypadku konto zostanie usunięte. Należy również sprawdzić powiązane aplikacje zewnętrzne i usunąć dostęp dla tych, które nie zostały autoryzowane przez Instagram.

Warto również zmienić hasła do poczty elektronicznej, Facebooka, a po odzyskaniu dostępu do konta warto włączyć dwustopniową weryfikację.

Co, jeśli Twoje konto zostało skradzione i zmieniono jego nazwę?

Jeśli Twoje konto zostało skradzione i zmieniono jego nazwę, należy skorzystać z opcji

  1. Krok 1: „Uzyskaj pomoc dotyczącą logowania”
  2. Krok 2: Problem z logowaniem? – tutaj należy wpisać nową zmienioną nazwę konta
  3. Krok 3: Należy podać:

Czytaj dalej „Jak odzyskać konto na Instagramie?”