
Nielegalny handel dobrami dziedzictwa narodowego w cyberprzestrzeni
Nielegalny handel dobrami dziedzictwa narodowego w cyberprzestrzeni stanowi poważne zagrożenie dla ochrony dziedzictwa kulturowego i historycznego. Internet, a w szczególności anonimowe platformy sprzedażowe, media społecznościowe oraz darknet, ułatwiają przemytnikom i handlarzom obrót skradzionymi lub nielegalnie wydobytymi artefaktami.
Jak działa nielegalny handel dobrami kultury w internecie?
Przestępcy wykorzystują różne metody do sprzedaży zabytków, dzieł sztuki i innych dóbr dziedzictwa narodowego:
- Aukcje internetowe i portale ogłoszeniowe – nielegalne artefakty często są wystawiane jako „przedmioty kolekcjonerskie” lub „pamiątki historyczne”.
- Media społecznościowe – zamknięte grupy i prywatne wiadomości służą do pośredniczenia w sprzedaży skradzionych dóbr.
- Darknet – ukryte rynki umożliwiają handel cennymi zabytkami, zapewniając anonimowość sprzedającym i kupującym.
- Fałszywe certyfikaty i dokumentacja – nielegalnie pozyskane dobra często są legalizowane poprzez sfałszowane dokumenty pochodzenia.
Jakie dobra dziedzictwa narodowego są przedmiotem nielegalnego handlu?
- Zabytki archeologiczne – nielegalnie wydobyte przedmioty, np. monety, ceramika, biżuteria.
- Dzieła sztuki – skradzione obrazy, rzeźby, manuskrypty.
- Eksponaty muzealne – obiekty pochodzące z rabunków muzeów i miejsc historycznych.
- Relikwie i artefakty sakralne – przedmioty liturgiczne i zabytkowe ikony.
Odpowiedzialność karna za handel dobrami dziedzictwa narodowego
Polskie prawo przewiduje surowe kary za nielegalny handel dobrami kultury:
- Art. 109 Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami – kara do 5 lat więzienia za nielegalny handel zabytkami.
- Art. 291 i 292 Kodeksu karnego – paserstwo dóbr kultury zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności.
- Konwencja UNESCO z 1970 roku – międzynarodowa współpraca w zakresie zwalczania przemytu dóbr kultury.
Jak przeciwdziałać nielegalnemu handlowi?
- Monitorowanie internetu – służby śledzą podejrzane aukcje i oferty sprzedaży.
- Współpraca międzynarodowa – Interpol i Europol pomagają w odzyskiwaniu skradzionych dóbr.
- Edukacja społeczeństwa – podnoszenie świadomości na temat konsekwencji zakupu nielegalnych artefaktów.
- Rejestracja zabytków – tworzenie baz danych skradzionych i zaginionych dzieł sztuki.
Przepisy prawa dotyczące ochrony dóbr dziedzictwa narodowego
1. Prawo polskie
Kodeks karny (KK)
- Art. 244 KK – przewiduje karę dla osób naruszających zakazy dotyczące wywozu zabytków za granicę bez odpowiednich zezwoleń.
- Art. 291 i 292 KK – paserstwo, czyli nabywanie, ukrywanie lub pomaganie w zbyciu rzeczy pochodzącej z przestępstwa, w tym dóbr kultury, zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności.
- Art. 294 KK – jeśli przedmiotem paserstwa są dobra o szczególnej wartości, kara może wynosić od roku do 10 lat więzienia.
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
- Art. 109 – nielegalny obrót zabytkami zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do 5 lat.
- Art. 110 – za świadome nabywanie lub posiadanie zabytku pochodzącego z nielegalnego źródła grozi kara do 2 lat więzienia.
- Art. 111 – nielegalny wywóz zabytków za granicę bez odpowiednich zezwoleń może skutkować karą do 5 lat więzienia.
Kodeks karny skarbowy
- Art. 65 – przewiduje sankcje za niezgłoszenie obowiązkowego opodatkowania transakcji dotyczących dzieł sztuki i zabytków.
2. Prawo międzynarodowe
Polska jest stroną kilku międzynarodowych porozumień, które mają na celu zwalczanie nielegalnego handlu dobrami kultury:
- Konwencja UNESCO z 1970 roku – zobowiązuje państwa do przeciwdziałania nielegalnemu wywozowi dóbr kultury i współpracy w ich odzyskiwaniu.
- Konwencja UNIDROIT z 1995 roku – ustanawia mechanizmy prawne pozwalające na zwrot nielegalnie wywiezionych dóbr dziedzictwa narodowego.
- Konwencja Rady Europy z 2017 roku („Konwencja z Nikozji”) – dotyczy zwalczania przestępstw przeciwko dziedzictwu kulturowemu, w tym handlu skradzionymi zabytkami w cyberprzestrzeni.
- Regulacje Unii Europejskiej – rozporządzenie (UE) 2019/880 wprowadza ścisłe kontrole nad importem dóbr kultury do UE, aby zapobiegać ich nielegalnemu pochodzeniu.
Ściganie przestępstw i przeciwdziałanie nielegalnemu handlowi
Organy ścigania w Polsce i na świecie podejmują działania mające na celu zwalczanie nielegalnego obrotu dobrami kultury, m.in.:
- Interpol i Europol – prowadzą bazy skradzionych dzieł sztuki oraz współpracują z państwami członkowskimi w zwalczaniu przestępczości związanej z zabytkami.
- Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ) – prowadzi rejestr zabytków skradzionych i nielegalnie wywiezionych z Polski.
- Monitorowanie internetu – organy ścigania analizują oferty na aukcjach internetowych, portalach ogłoszeniowych i darknetowych rynkach.
Podsumowanie
Nielegalny handel dobrami dziedzictwa narodowego w cyberprzestrzeni to rosnące zagrożenie, które wymaga intensywnych działań ze strony organów ścigania, instytucji kultury i społeczeństwa. Ochrona dziedzictwa narodowego to nie tylko kwestia prawa, ale także obowiązek wobec przyszłych pokoleń.
Stan na dzień: 3 maja 2022 roku.